Rammen als een malle!

Hoge pieken, diepe dalen. No pain, no gain. Een hoogtepunt, omdat ik vandaag een persoonlijk record heb behaald in het verknallen van een dessert. De op papier zo gunstige mangocake, bleek in realiteit een niet-gare kolos van zelfrijzendbakmeel en boter. Wat doe je zodra je voelt dat het compleet misgaat?

Juist ja, de fouten afdekken, verantwoordelijkheid afschuiven, schouders eronder en het dessert door rammen als een malle. Vakkundig werden de gare flanken van de cake gecamoufleerd met Turkse yoghurt en amandelschaafsel. Was het niet Antony Bourdain, die in zijn verhandeling over de culinaire onderbuik, zei: 'een lepel saus bedekt een honderd zonden'. Zijn woorden lijken vandaag meer toepasselijk dan ooit te voren.