Zo luidden de woorden die mij deden verwelkomen op de Il Trufolati blog. Wat het precies betekende was mij niet duidelijk, wel zag ik meteen in dat het deze woorden waren die mij toegang zouden verschaffen tot de blog van een genootschap wiens illusterheid enkel overschaduwd wordt door haar eigen mysterie. Een genootschap bestaande uit de culinaire top van Europa en omstreken. Een genootschap waartoe ik mijzelf sinds enige tijd rekenen mag.
Binnenkort zal ook ik op deze blog mijn wandelingen over de paden van het culinaire walhalla beschrijven.
maandag 9 november 2009
vrijdag 6 november 2009
Een ode aan de Trufolati
Ow drachtige wortel van mijn Albaiaanse eik,
die tot broedplaats zal dienen van het oppermachtige...
Zwanger van smaak, zal ik uw lot bekrachtigen
Door mijn cellen vol met Tubernum Magnus
Bij u te doen cultiveren
Roem mijn naam
Doe mij deugd door mij
Als Witte Truffel
Te eren
Gij tanninerijke Baroloschil,
Die met velen lotgenoten,
Onbesproten en onberoerd
Door de liquirist zijn wil gestuurd
Alvorens u zeit verzuurd
Zal eindigen als het water des leven
en menigeen een hoofdpijn zal geven
O Grappa
Met je heldere stem
Blijf nog even bij mij
Al is het maar voor even
Ooh smerige Jager
Wie is je Meister?
Het is Dizzy
Zowaar ik je begeister!
Abonneren op:
Posts (Atom)