maandag 9 november 2009

Donstablei Ferigati

Zo luidden de woorden die mij deden verwelkomen op de Il Trufolati blog. Wat het precies betekende was mij niet duidelijk, wel zag ik meteen in dat het deze woorden waren die mij toegang zouden verschaffen tot de blog van een genootschap wiens illusterheid enkel overschaduwd wordt door haar eigen mysterie. Een genootschap bestaande uit de culinaire top van Europa en omstreken. Een genootschap waartoe ik mijzelf sinds enige tijd rekenen mag.

Binnenkort zal ook ik op deze blog mijn wandelingen over de paden van het culinaire walhalla beschrijven.

vrijdag 6 november 2009

Een ode aan de Trufolati

Ow drachtige wortel van mijn Albaiaanse eik,

die tot broedplaats zal dienen van het oppermachtige...

Zwanger van smaak, zal ik uw lot bekrachtigen

Door mijn cellen vol met Tubernum Magnus

Bij u te doen cultiveren

Roem mijn naam

Doe mij deugd door mij

Als Witte Truffel

Te eren



Gij tanninerijke Baroloschil,

Die met velen lotgenoten,

Onbesproten en onberoerd

Door de liquirist zijn wil gestuurd

Alvorens u zeit verzuurd

Zal eindigen als het water des leven

en menigeen een hoofdpijn zal geven

O Grappa

Met je heldere stem

Blijf nog even bij mij

Al is het maar voor even

Ooh smerige Jager

Wie is je Meister?

Het is Dizzy

Zowaar ik je begeister!