Kort denk ik terug aan gisterenmiddag, waar ik samen met twee Trufolati, op zoek ging naar de beste ingrediënten. Ingrediënten voor een Aziatisch bachanaal, dat vandaag omstreeks zes uur zal worden aangericht. Aan het einde van de zoektocht kwamen we terecht op de zestigste verjaardag van Paul, een man waarvan wij niet gedacht hadden te mogen ontmoeten. De gemoedelijke sfeer die wij aantroffen omarmde ons bij binnenkomst. De instinctieve broederschap met Paul, was oprecht maar op dat moment nog onverklaarbaar. Wij namen plaats aan de toog en kozen voor het bier dat ooit nog zo lieflijk is bezongen door de jonge Escoffier, sprankelend van ambitie en ruw talent. Een Afflichem blondje werden er meerdere.
De band met Paul, welke onverklaarbaar maar voelbaar aanwezig was, werd ons even later duidelijk. Dit had alles, maar dan ook alles te maken met Dolly. Klokslag 5 uur en Dolly maakte haar entree. Met het gemak van een rasechte artiest, eiste ze alle aandacht op. Speciaal voor Paul zijn verjaardag begon ze enkele liederen te zingen. Liederen waar wij als Trufolati ons smaakpalet even van het natuurtroebele bier onthielden, om onze tenor in te zetten voor de goede zaak. Dolly zong over Paul's culinaire achtergrond, welke op zijn minst indrukwekkend kan worden genoemd. Plotseling was alles duidelijk. De band, de sfeer en de verbinding kunnen allen teruggeleid worden tot deze overeenkomst. Niet voor niets heeft de intuïtie van de Trufolati deze kroeg verkozen boven Brouwerij het IJ. Terwijl de middag langzaam overvloeide in de avond mengen wij ons in het feestgedruis...
1 opmerking:
ja iedereen kan nu een opmerking achterlaten! jippie
Een reactie posten